20 Şubat 2011 Pazar

yeni yine yeniden...

Kaç yıl oldu bilmiyorum, eskiden cilt cilt günlük tutardım o kadar da emindim ki kimsenin okumadığından anneme çok güveniyordum asla okumaz asla diye 8. yılımda okuduğunu öğrendim bir daha yazamadım olmadı,ki halbuki benim için en güzel rehabilitasyondu günlük en iyi dostumdu beni yargılamıyordu,başkasına söylemiyordu,kimseye söyleyemediğim çekindiğim kendime bile itiraf edemediğim şeyleri ona yazabiliyordum (15 yaşımda ilk kez öpüştüğümde sadece ona söylemiştim ve hep sadece o bildi), gel gelelim bir kere güvenimiz kaybolduğunda yeniden güvenmek epey zor oluyor soğuyorsunuz işte bi kere.. 6-7 yıldır hiç yazmamıştım twitter çıktı evet işte bu günlük gibi kısa kısa yazarım düşüncelerimi derken bir anda akrabalar, eski sevgililer, yeni sevgililer, okul arkadaşları, kankiler, eski dostlar vs.. derken twitterda da özgürlüğümü kaybettim yazdığım en normal şeyde bile 2-3 kişi aramaya başladı bu ne kime yazdın fln fln üstüne alınanlarmı dersin ,yanlış anlayanlar mı , kafaya takıp kavga çıkaranlar mı ve böylece twitterımada yalan söylemeye başladım. Ben özgür ruhlu bir insanım gelemiyorum işte böyle şeylere düşündüğümü yazmak istiyorum söylemek istiyorum ama hayat insanı yalancı yapıyor buna mecbur ediyor gerçekleri mi söylesem ne dostum kalır ne de bir daha sevgilim olur kötü yola bile düşemem sanırım:)
yalandan nefret etmeme karşın geçmişimi yalanlıyorum çünkü öyle bir şey ki uçurumun üstünde bir patikadan geçerken aşağıya bakmak kadar ürkütücü, son 2 yıldır normal üstü iyi bi hayatım var o kadar yaptığım kötülük üstüne ödüllendirilmiş gibi hissediyorum kendimi Clark adında mükemmel dudaklı bi erkek arkadaşım var gördüğüm anda tek istediğim şey onu öpmekti ve öptüm de ogün bugündür hayatımda hayatıma girdiğinden beri tek düşündüğüm şey o hayır sana yalan söylemicem bunu yapmıcam o hayatıma girdiğinden beri %80i o ama %20 o bu şu vs o zehir bir kere kanına girince kolay kolay çıkmıyor, aşk ve sevgi sihir gibi ahh ama yok mu o heyecan insana küçük hatalar yaptırabiliyor, akıl çelinir hep olur ama kalp asla...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder